ZO DENK IK.
Een magazine dat mij altijd aanstaart vanaf de schappen in de winkel. Altijd kleurrijke covers met meestal vriendelijke knipogen en iedere keer nieuwe thema’s maar altijd gaande over muziek, lifestyle, mode, en cultuur. Een blad waar ik eigenlijk nog niet eens zo heel veel over weet als ik heel eerlijk ben zelfs.
Het gebruik van de typografie en de fotografie spreken me wel altijd erg aan en dat is dan ook een van de redenen dat ik een blad als de i-D vervolgens koop. De fotografie ligt tussen high end fashion en documentaire in, het kan van het ene uiterste naar het andere uiterste gaan. Vele bekende fotografen hebben al gefotografeerd voor i-D. Verder is er in het blad gebruik gemaakt van een vrij rauw ogende vorm van typografie. Drukke grafische vormgeving in combinatie met foto documentaties. Ook staat het blad overvol met adverterende merken voor verschillende doelgroepen. Er komen bekende en onbekende mensen aan het woord, er worden winkels exopsities, producten en stylisten besproken.
Een blad voor een doelgroep van 18 tot hippe 60ers? Het blad heeft zoveel variatie in zich dat het voor de hipsters die nu tegen de 60 lopen nog altijd interesant is. Maar om het op een rieele doelgroep te houden zeg ik 18 tot 35.
Wat ik overigens pas laatst ontdekte is dat het i-D logo een knipogend gezichtje is en dat daarom iedereen op de cover knipoogt naar de consument.
& ZO DENKEN ZIJ.
Na de eerste lancering in 1980 heeft i-D haar reputatie cosisent kunnen opbouwen door een inspiratie te zijn voor iedereen die bij de fashion cultuur wil horen. De i-D begon met zich voornamelijk toe te spitsen op de street style en punk gebieden in london. Inmiddels is i-D uitgegroeit tot een glossy magazine vol met docuementen over fotografie, mode, en cultuur.
i-D blijft zichzelf elke keer op nieuw her uitvinden en blijft hierbij creativiteit gebruiken die na 30 jaar nog altijd vele mensen inspireerd. Het blad richt zich op mode, muziek, kunst clubbing, film en al het nieuwe dat speelt in de creatieve wereld. i-D plaatst talenten in haar blad voor dat het talenten zijn. Vele mensen starten hun carriere sinds dat ze in de i-D gestaan hebben. Waaronder: Nick Knight, Juergen Teller, Madonna, John Galliano, Alexander McQueen, Kanye West, Helmut Lang, Franz Ferdinand, Raf Simons, lily Cole en Rick Owens.
De i-D presenteerd zich zelf als een fashion magazine en dat doet ze erg goed. Het blad richt zich op dat gene wat nu speelt en is niet bang om een gokje te wagen. In tegenstelling tot de vogue of de vanityfair spreekt de i-D een bredere doelgroep aan, jong oud, man of vrouw. Ook in hun manier van vormgeving varieren ze keer op keer. Het blad behoud behoud natuurlijk ook zijn karakter om nieuwe talenten aan het woord te laten komen, i-D showt dan ook niet voor niets nieuwe identity’s. En elke maand een ander inspirend thema!
Wat de i-D anders maakt als andere bladen vertel ik in een volgende post.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten